Ένεκεν, λογοτεχνικό περιοδικό τ.45 σ.111
Άνεμε, ντροπαλό παιδί του ουρανού και της θάλασσας
Αν στο Σίβας ακόμα χτενίζεις τα μαλλιά του Μετίν Αλτίοκ*
Θα σου χαρίσω την άχνα του Μπρούνο, που έμεινε μέσα μου
μηδέν και νερό
Είμαι στον τόπο της φωτιάς και της στάχτης που τον σώπασε η βροχή
Τον λιθόκτιστο χρόνο μου πυρπολούν τα κρατικά χέρια
Γυρεύω για τους μαραμένους μενεξέδες μου μια στάλα νερό
Αναποδογυρίζουν οι βάρκες μέσα μου όσο σκέφτομαι τους ωκεανούς
Γράφω έτσι την Απιθανότητα της Επιστροφής μου στη Ζωή
Στους λυσσασμένους καταρράκτες πνίγονται πόσες χιλιάδες χρόνια τα μάτια μου
Μισανοίγω τις πόρτες με το άσπρο χρώμα μιας μαργαρίτας
Η δροσιά από το φιλί της αυγής στον ήλιο είναι στη φωνή μου
Προσφέρω στους μαραμένους μενεξέδες μου μια στάλα νερό!…
Μηδέν (2014)
Μετάφραση: Lale Alatlı / Επιμέλεια: Αθηνά Κατσίβελη
*Μετίν Αλτίοκ: Ποιητής από Τουρκία, γεννήθηκε στις 14 Μαρτίου 1940. Πέθανε στις 2 Ιουλίου 1993 στη Σεβάστεια της Ανατολικής Τουρκίας όταν φανατικοί ισλαμιστές επιτέθηκαν στο ξενοδοχείο Madımak όπου διεξάγονταν πολιτιστικό φεστιβάλ Αλεβιτών και έβαλαν φωτιά προκαλώντας το θάνατο 35 ανθρώπων. – Σημείωση της μεταφράστριας.
Τζ. Χακί Zαρίτς (C. Hakkı Zariç) γεννήθηκε στην περιοχή Σούσουζ της πόλης Καρς στις 5 Ιανουαρίου 1972. Έμεινε 10 χρόνια στη φυλακή λόγω των πολιτικών ιδεών του. Εξέδωσε με τους φίλους του το λογοτεχνικό περιοδικό «Ağır Ol Bay Düzyazı» (Σιγά Κύριε Πεζέ Λόγε). Ήταν αρχισυντάκτης του περιοδικού «Evrensel Kültür» και «Evrensel Basım Yayın» που έκλεισαν με το νομοθετικό διάταγμα υπ’ αριθμό 657. Τα δοκίμια και τα ποιήματά του έχουν δημοσιευτεί σε διάφορα λογοτεχνικά περιοδικά όπως «İzlek», «Öteki-siz», «Varlık», «Yasakmeyve», «Edebiyat-ist», «Rüzgâr», «Bireylikler», «Eliz Edebiyat», «Erkekçe» και «Yeni E». Σήμερα είναι αρχισυντάκτης του περιοδικού «Yeni e» και εργάζεται σε ένα ίδρυμα για τον πολιτισμό και τις τέχνες. Έχει Κυριακάτικη στήλη στην καθημερινή εφημερίδα «Evrensel».
Göğün ve denizin utangaç çocuğu; rüzgâr
Metin Altıok’un saçlarını Sivas’ta tarıyorsan hâlâ
Bruno’dan bende kalan buğuyu armağan edeceğim sana
sıfır ve su
Yağmurun susturduğu yerdeyim; yangında ve külde
Devletin elleri tutuşturuyor kâgir zamanlarımı
Bir damlacık su arıyorum kavrulan menekşelerime
Okyanusları düşündükçe içimde alabora oluyor sandallar
Hayata Dönüş’ümün olanaksızlığını yazıyorum işte
Gözlerim boğuluyor kaç bin yıldır hırçın şelalelerinde
Bir papatyanın beyazlığıyla aralıyorum kapıları
Sesimde sabahın güneşi öptüğü serinlik
Bir damlacık su veriyorum kavrulan menekşelerime!..
C. Hakkı Zariç 5 Ocak 1972’de Kars’ın Susuz İlçesi’nde doğdu. Düşünceleri nedeniyle yaklaşık on yıl tutuklu kaldı. Arkadaşlarıyla birlikte “Ağır Ol Bay Düzyazı” dergisini çıkardı.
657 Sayılı Kanun Hükmünde Karaname (KHK) ile kapatılan Evrensel Kültür dergisi ve Evrensel Basım Yayın’da editördü. İzlek, Öteki-siz, Varlık, Yasakmeyve, Edebiyat-ist, Rüzgâr, Bireylikler, Eliz Edebiyat, Erkekçe, Yeni E gibi dergilerde yazı ve şiirleri yayımlandı, yayımlanıyor. Bir vakıfta çalışmakta ve Yeni E dergisinde editörlük yapmaktadır.
Köşe yazılarıyla Günlük Evrensel gazetesinde Pazar günü, Posta gazetesi kitap ekinde ayda bir yazıları yayınlamaktadır.