Crease, Janet – Πόσο κάνει εκείνο το κουταβάκι στην βιτρίνα, εκείνο με την κουνιστή ουρά…

«Μπορούμε να το πάρουμε στο σπίτι μας μαμά;»
«Πόσο κάνει εκείνο το Kουταβάκι στην βιτρίνα;»
«Για σας κυρία μου, μόνο 300 ευρώ,» λέει ο πωλητής.
«Είναι πολύ ακριβό» λέει η μαμά. «Αλλά είναι κάτι για να παίζουν τα παιδιά στις διακοπές».
«Επιτέλους ένα σπίτι» σκέφτεται το Kουταβάκι.
«Τι είναι εκείνο πάνω στο χαλί;» φωνάζει ο μπαμπάς.
«Πού είναι τα παπούτσια μου;» λέει το αγοράκι.
Μασημένα παπούτσια, ένας λεκές από ούρα στο χαλί, μια καφετί μάζα να αχνίζει στη γωνία, γκρίνιες και κλάματα από το Kουτάβι…
«Βγάλε έξω αυτό το πράγμα!» φωνάζει η μαμά.
«Είχα φανταστεί ότι θα ήταν ένα τέλειο μέρος εδώ» σκέφτεται το Kουταβάκι, τρέμοντας βρεγμένο έξω. «Όλοι μου φωνάζουν, με βρίζουν και μου δίνουν κλοτσιές. Εγώ είχα μόνο ανάγκη να κατουρήσω!»
«Βάλε την αλυσίδα στο σκυλί και άστο εκεί!» διατάζει η μαμά.
Το Κουταβάκι κλαίει και γαυγίζει πιο πολύ.
«Σκάσε! Σκάσε!» φωνάζουν η οικογένεια και οι γείτονες.
Μετά από μέρες, πάλι ηρεμία και ησυχία κυριαρχεί στο σπίτι, τα παιδιά παίζουν με τα video games, η μαμά και ο μπαμπάς συνεχίζουν τη ζωή τους. Η ρουτίνα επιστρέφει στην οικογένεια.
«Είδε κανείς το σκυλάκι;» ρωτάει ο μπαμπάς. «Όχι; Βάλε λίγο φαΐ έξω. Θα έρθει όταν πεινάσει. Έφαγε το τελευταίο πιάτο που βάλαμε; Ηλίθιο σκυλί, δεν ξέρει τι τυχερό που είναι.»
Κουρασμένο, παγωμένο και πεινασμένο, το Κουταβάκι βρίσκεται κάτω από ένα φορτηγό και μετά στο κυνοκομείο.
Το Κουτάβι σκέφτεται: «Αυτό το μέρος είναι καλύτερο. Δεν έχει παιδιά να με τραβάνε από δω από κει, έχει φαγητό, νερό και ένα ζεστό και ωραίο μέρος για να κοιμηθώ. Έχω και παρέα, θέλω να μείνω για πάντα εδώ.»
Είναι διακοπές Χριστουγέννων και το κυνοκομείο είναι παραγεμισμένο από τα πολλά παρατημένα και ανεπιθύμητα σκυλιά.
«Γεια σου, Κουταβάκι!» λέει ο φιλικός κτηνίατρος. «Αυτό που θα σου κάνω τώρα, δεν θα σε πονέσει πολύ, μόνο ένα μικρό τσιμπηματάκι.»
«Καληνύχτα, Κουταβάκι,» λέει η υπάλληλος περισσότερες φορές από ό,τι ήθελε, ενώ αγκαλιάζει το Κουτάβι. «Στη Γέφυρα του Ουράνιου Τόξου».
Η οικογένεια στο σπίτι. «Είμαι περίεργος τι έγινε εκείνο το άχρηστο Κουτάβι. Πραγματικά ήταν ένας μεγάλος μπελάς με όλη αυτήν τη φασαρία» λέει ο μπαμπάς.
Αναπαύσου εν ειρήνη, Κουταβάκι.
Πόσο κάνει εκείνο το Κουταβάκι στην βιτρίνα, εκείνο με την κουνιστή ουρά…

Janet Crease
Μετάφραση από τα αγγλικά: Lale Alatli

http://www.saynotoanimalsinpetshops.com/articles.html#How_Much

How much she is that doggy in the window, the one with the waggely tail?

“Can we take it home with us mom?”
“How much is that doggie in the window?”
“For you lady it’s fifty dollars” says the shopkeeper.
“So expensive” says mom. “Oh well, I guess it’s something for the children to play with over the holidays.”
“A home at last”, thinks Puppy to itself.
“What’s that on the carpet?” yells dad.
“Where are my sneakers?” says son.
Chewed sneakers, a puddle of pee on the carpet, a steaming brown pile of something in the corner, whining and crying from Pup…
“Put that thing outside” yells mom.
“I thought this was going to be a great place” thinks Pup, shivering and wet outside. “Everyone is screaming, yelling and kicking me, I just needed to pee!”
“Put that dog on a chain” yells mom, and leave it there.
More whining and crying from Pup.
“Shut up! Shut up!” yells the family and the neighbours.
Days later, peace and bliss reigns once more in the household, kids watch video games, mom and dad go about their lives. Life has got back to normal for the family.
“Anyone seen the dog?” asks dad. “No? Well, put some food out the back, it will come when it’s hungry. Did it eat its last meal? Stupid dog, doesn’t know when it’s well off.”
Tired, cold and hungry, Pup finds itself in the back of a truck and then at the Animal Shelter.
Pup thinks to itself, “This is better, food, water and no kids to pull me around and a nice warm secure place to sleep. Heaps of company, I want to stay here forever”.
It’s Xmas holiday time, the Shelter is overloaded, too many dumped and unwanted dogs.
“Hello Puppy” says the friendly vet. “Now, this won’t hurt a bit, just a little sting.”
“Night night Pup” says the attendant for more times than she has wished to utter those final words, as she cradles the puppy against her. “Off to the Rainbow Bridge”.
Family at home. “I wonder what happened to that nuisance Puppy. It was a real pain in the neck, all that mess” says dad.
Peace reigns within.
How much is that Doggy in the window, the one with the waggly tail.

Janet Crease

Bir cevap yazın

E-posta hesabınız yayımlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir